تعداد كاريرهاي مزمن هپاتيت B
در دنيا تقريبا 300 ميليون تخمين زده مي شود و هر سال حدود 250 هزار مرگ
بعلت هپاتيت B
گزارش مي شود . حدود 4/1 موارد كارير مزمن مبتلا به
Chronic Active Hepatitis
و سيروز كبد و
كارسينوماي هپاتوسلولر مي شوند 80% كانسر اوليه كبد بعلت ويروس هپاتيت
B
است و 90% ناقلين در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي كنند ميزان ناقلين در
كشور ايران حدود 3-5% است در افراد كارير مزمن ويروس مي تواند در حين
حاملگي به فرزندان منتقل شود كه 70-90% عفونت از راه پريناتال منتقل مي
شود . در زنان مبتلا به عفونت حاد هپاتيت B
ريسك انتقال در تريمستر سوم و مدت كوتاهي بعد از زايمان حدود 76% است و د
رتريمستر اول و دوم 10% است عفونت داخل رحمي غير شايع و 5-15% است در شير
مادر كارير هپاتيت B
حدود 71% HBSAg
يافت مي شود اما هيچ اختلاف معني داري بين شير مادر خوار و شير خشك خوار
در آنتي ژنمي Antigenemia
وجود ندارد . نوزادي كه
از مادر مبتلا به هپاتيت B
گرفتار شده و واكسينه نشده است تا 1-4 ماهگي
HBSAg در سرم قابل
كشف نيست نمونه خون بند ناف جهت اندازه گيري
HBSAg كافي نمي
باشد چون ممكن است با خون مادر آلوده باشد .
دو طريقه ايمونيزاسيون پاسيو
1-Immune
Serumglobuline
2-Hepatitis
B Immunoglobuline ( HBIG)
براي ايمونيزاسيون
اكتيوواكسن Recombinant Hepatitis B
بكار مي رود .
دونوع
واكسن وجود دارد .
1-Recombivax
HB
2-Engerix
B
توصيه شده جهت
واكسيناسيون سه تزريق صفر –
يك –
شش ماهگي انجام گيرد . سه دوز واكسن معمولا در افراد بالغ 90% در نوزاان
تا 19 سال ايمونيتي ايجاد مي كند. دوز بوستر هنوز مشخص نشده است و در
سنين كمتر از 11 ســـال مي توان 5/0 سي سي واكسن
Engerix B و در
سنين بــــالاتر از 11 سال يك سي سي در هر دوز عضـــلاني تزريق مي
نمايند . اگر خانم حامله بعلت تماس خوني و يا جنسي مشكوك به آلودگي
هپاتيت باشد ايمونوپروفيلاكسي توصيه مي گردد و حدود 70-85% موثر است .
واكسيناسيون هپاتيت B
در حاملگي كنترانديكاسيون ندارد گرچه عده اي معتقدند در ماه اول حاملگي
بهتر است از واكسيناسيون بر عليه هپاتيت B
صرف نظر گردد خانم حامله در صورت تماس خوني مشكوك به هپاتيت
B
ايمونوپروفيلاكسي توصيه مي گردد دوز دارو عبارتست از 06/0 سي سي به ازاي
هر كيلوگرم وزن داخل عضله ماگزيمم5/0
سی سي كه بهتر است اولين دوز
HBIG
هر چه سريعتر و در ظرف مدت 24 ساعت بعد از تماس تزريق شود گرچه تا 7 روز
هم احتمال پيشگيري دارد البته بهتر است واكسيناسيون هم همزمان در جاي
ديگر عضلاني تزريق شود .
دوز دوم
يك ماه بعد تزريق مي گردد ايمونوپروفيلاكسي و واكسيناسيون در تماس
جنسي حتي 14 روز هم ذكر شده است . تخمين مي زنند سالانه حدود 22 هزار
تولد ازخانم حامله با HBSAg
مثبت در آمريكا انجام مي شود . كه حدود 6 هزار از اين نوزادان به كارير
مزمن تبديل مي شود اما اگر بلافاصله بعد از تولد ايمونيزاسيون
HBIG
و واكسيناسيون انجام شود 85-95% پيشگيري خواهد شد .
HBIG
5/0 سي سي داخل عضله هر چه زودتر و بعد از تولد قبل از 12 ساعت بايد
تزريق شود البته 12-48 ساعت بعد از تولد هم موثر خواهد بود ولي ثابت نشده
است واكسيناسيون هم در ظرف مدت 12 ساعت بعد از تولد انجام شود ولي در ظرف
يك هفته هم مي توان تزريق نمود دوزهاي بعد يك و شش ماهگي است .
در نوزادانيكه
ايمونوپروفيلاكسي شده اند شير مادر اشكالي ندارد .نوزادان مادراني كه
مبتلا بوده و ايمونيزه شده اند مي بايستي در 9 ماهگي از نظر
HBSAg
و Anti-HBS
كنترل شوند اگر هر دو منفي است دوز چهارم واكسن تزريق مي شود و يك ماه
بعد كنترل مجدد انجام مي شود اگر HBSAg
مثبت است بايد از نظر كارير مزمن
مراقبت
شوند .
References :
1-
1.Pediatric
clinic of North America vol.33-NO.3 june 1986
2-
2.Pesiatric clinic of
North America vol.41-No 5 Oct 1994
3-
3.Neonatology
Pathophysiology & management of the newborn Fourth edition 1994
4-
4.Nelson textbook of
pediatrics 1996
5-
5.Pediatric annals
24:11 Nov 1995
6.Contemporary pediatrice Feb 1992
|